Ik heb bij het verhaal nog een filmgenre gekregen waar ik iets mee moest doen. Iedereen uit de klas kreeg een ander genre. Ik had soap. Nou vond ik dat in eerste instantie niet echt een hele leuke, maar ik heb uiteindelijk ervoor gekozen om iets te maken wat niet heel erg een soap stijl heeft. Ik ben verder gegaan met het gegeven van verschillende verhaallijnen. De vrouwen in het verhaal hebben allemaal fantasien over de man die aanspoelt bij hun dorp. Ze bedenken wat voor man het is geweest, hoe hij heette, waar hij vandaan komt. Ik heb voor drie vrouwen bedacht wat zij over hem dachten en als verhalen opgeschreven. Hieronder staan ze.

Het zinkende schip

Esteban, hij stond op de rand van het schip. Er was een oorverdovend geluid van kolkend water. De scheiding tussen het zeewater en de lucht was nauwelijks meer te onderscheiden. Het water kwam met bakken uit de hemel vallen en de wind stuwde de golven zo hoog op dat er stuivende schuimkoppen ontstonden. Het schip was al half scheef gezakt, en zakte gestaag verder. Het werd de diepte in gezogen met de onvoorstelbare kracht van het water van de Grote Oceaan. Hij keek om zich heen. In het water lagen al tientallen mensen. Zij waren in paniek het water in gesprongen toen bleek dat de reddingssloepen lek waren. Het was onmogelijk te zien hoeveel mensen het precies waren. De golven ontnamen hem het zicht. Hij zag mensen naar adem snakkend en hoestend bovenkomen om daarna weer heel snel de diepte in te verdwijnen. Er lag veel drijvend wrakhout in het water afkomstig van het zinkende schip. Maar door de uitputtende kracht van de storm en het water wisten maar enkelen het te bereiken om er op te klimmen.

Hij sprong hoog op van de rand met zijn grote sterke benen, boog zijn lichaam, strekte zijn armen voor zich uit en dook in het water. Met een paar krachtige slagen zwom hij naar het wateroppervlak, maar net voordat hij dat had bereikt werd hij tientallen meters de diepte in gezogen. Het schip was uiteindelijk onder het wateroppervlak verdwenen en zonk snel naar beneden. Het zoog al het water daarboven, en alles wat daarin lag, mee de diepte in. Esteban was groot en sterk en zwom tegen de stroom in omhoog. Hij schudde zijn haren uit, knipperde het zoute water uit zijn ogen en zwom direct naar de dichtstbijzijnde drenkeling die lag te vechten voor haar leven. Hij pakte haar stevig vast met zijn sterke handen en zwom snel naar een groot stuk wrakhout. Hij hield haar hoofd zorgvuldig boven water en zorgde dat hij haar geen pijn deed met zijn greep. Nadat hij haar veilig op het stuk hout had gelegd zwom hij verder en zorgde dat hij iedereen die hij kon vinden in veiligheid bracht. Hij dook onder het wateroppervlak, zwom rond met zijn ogen open gesperd. Hij zocht naar anderen die zijn hulp nog nodig hadden, totdat hij naar adem snakte, zwom omhoog nam een teug lucht en dook opnieuw, en weer opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw........ Tot hij niet meer bovenkwam

Zijn dood

Hoe zou hij overleden zijn? Het was zo’n sterke man, Esteban. Het moet iets heldhaftigs zijn geweest. Een man als hij gaat niet zomaar dood. Hij zal voor zijn leven hebben gevochten. En dat van anderen misschien? Ja vast, hij zal gestorven zijn terwijl hij het leven van anderen beschermde. Zo dapper. Er zijn veel mensen op deze aarde die hun leven aan hem te danken hebben.

Of misschien was het een tragisch ongeluk waar hij niet aan kon ontkomen. Misschien voer hij op een schip tijdens een machtige storm. De storm was zo hevig dat de mast brak, de giek zwaaide naar bakboord precies op dat moment draaide Esteban zich om maar het was te laat om te bukken. Hij zag de giek recht op zich afkomen, voelde een hevige pijn in zijn hoofd en dat was het laatste.

Mmh nee dat is wel heel cru, hulpeloos zelfs, hij had niet eens de kans zich tegen de dood te verzetten. Het is niet iets voor zo’n mooie man om zo te overlijden. Misschien werd zijn schip overvallen door piraten. Hij kon vast goed vechten, dat was niet het probleem. Maar piraten vechten vals. Ze hebben hem vast in zijn rug gestoken. De arme schat, terwijl hij zo eerlijk was.

Maar hoe het ook gebeurd moet zijn, het was het lot. En daarna heeft het lot hem hier gebracht, bij ons.

Zijn leven

Waar zou hij vandaan komen? Wat had hij voor leven? Had hij een vrouw? En zou zij weten dat hij gestorven is? En hoe?

Misschien is haar verteld dat hij in zee is geraakt bij een ongeluk, maar met zo’n grote sterke man zou zij er op vertrouwen dat hij zichzelf in veiligheid heeft gebracht. Ze zou nog steeds wachten op zijn terugkomst. Misschien beseft ze op een gegeven moment dat de kans dat hij nog leeft heel klein is, maar ze zal altijd hoop houden.

Zouden ze kinderen hebben? En waar zou zijn gezin wonen? In een groot huis? Dat moet haast wel. Met grote hoge deuren waar hij makkelijk door heen kon lopen, zonder te bukken. Hij had vast het grootste, hoogste huis van zijn dorp. En het mooiste?

Zijn vrouw, zou zij ook zo groot zijn? Een lange slanke vrouw misschien. Maar vergeleken met hem is ze klein. Ja iedereen is klein vergeleken met deze grootse man. Ze moet wel een geweldige vrouw zijn, als hij verliefd is geworden op haar. Ze hielden vast veel van elkaar, heel veel. Wat ontzettend treurig dat hij er niet meer is. Hij is er niet meer om van zijn vrouw te houden, en van zijn kinderen. Wat een verdriet.